Դասախոսություն 2. ՀՈԳԵՎԵՐԼՈՒԾԱԿԱՆ ՇՐՋԱՆԱԿ, ԿԱՄ «ԿԱԴՐ»

Հոգեվերլուծական շրջանակ ասելով՝ հասկանում ենք այն բոլոր պայմանները, որոնք նպաստում են վերլուծական հարաբերությունների և աշխատանքի որակին:

Վերլուծական ուղղություններն՝ իբրև բուժական մեթոդ, տարբերվում են մյուս թերապևտիկ ձևերից ինչպես էությամբ, այնպես էլ օգտագործվող տեխնիկաներով և աշխատանքային սկզբունքներով:

 

Հոգեվերլուծական շրջանակի բաղկացուցիչ մասերն են․

 

Հոգեվերլուծական շրջանակի պահպանումը թերապևտիկ աշխատանքի որակի հիմնական գրավականն է: Շրջանակի «պատերի» միջոցով ստեղծված դաշտը մի մեծ «խողովակի» պես ուղղություն է տալիս այցելուին և թերապևտին՝ համակարգելով նրանց աշխատանքը:

 

Շրջանակի շնորհիվ՝ հնարավոր է դառնում դիտարկել այցելուին և նրա նևրոզը իբրև աշխատանքային օբյեկտներ: Ինչ-որ առումով, շրջանակը նման է վիրահատական սեղանի, որի վրա տեղադրում են հիվանդի մարմինը՝ ֆիզիկական միջամտություններ կատարելու նպատակով: Վերլուծության պարագայում միջամտությունները կատարվում են վերլուծական շրջանակի պահպանման միջոցով:

 

Հոգեվերլուծության հիմնադիր Զիգմունդ Ֆրեյդը նշում էր, որ թերապիայի ընթացքում այցելուն պետք է պահպանի ժուժկալություն, ինչը կնպաստի նրա նևրոտիկ պրոբլեմների առավել ուժեղ արտահայտմանը: Դա, իր հերթին, հնարավորություն կտա բուժումը առավել խորքային և արդյունավետ դարձնել:

Այցելուի տառապանքները, ցավերը բուժման ընթացքում նվազեցնելու նպատակով հարկավոր է կիրառել մի շարք միջոցներ, որոնք, թեթևացնելով հուզական լարումը, միևնույն ժամանակ հնարավորություն կտան շարունակելու վերլուծական աշխատանքը:

 

Նման միջոցներ են, օրինակ, աշխատանքի ինտենսիվության թուլացումը, այցելուին իր արտահայտման մեջ ավելի շատ ազատություններ տալը: Լինում են նաև դեպքեր, երբ մեկ կամ մի քանի հանդիպում անցնում է գրեթե կատարյալ լռության մեջ: Դա շատ ավելի օգտակար է վերլուծական աշխատանքի համար, քան պահանջելը, որ վերլուծվողը խոսի ամեն գնով: Հետագայում նման լռությունների հետևանքով աշխատանքը կարող է կտրուկ առաջխաղացում ապրել: